Сообщений в теме: 580

[Бывалый]

Турк Шойгу не пригласил Вигена на закрытия игр??

 

Приглашают на открытие игр, а не на закрытие. Пригласить на закрытие игр - это значит проявить неуважение к гостю. Это все равно как пригласить гостя на обед к концу обеда.

[Ayna73]

 

 

1995 г. Присвоена степень доктора физико-математических наук за работу "Влияние пространственной корреляции на ход бимолекулярных реакций в плотной среде" в Лейпцигском университете.
1996 г. Защита диссертации "Сравнительный анализ философских воззрений Ньютона и Декарта" на латинском языке в Гёттингенском университете.
1997 г. в институте им. Стеклова АН РФ защита докторской диссертации на тему "Ошибки Перельмана при доказательстве гипотезы Пуанкаре". Профессор МГУ.

https://ru.wikipedia...нвел_Секторович

 

Я грохнулся со стула ,когда это прочитал.Понятно по тапшу на юриста числился для продолжения карьеры .Но как  бывший сельский водитель КрАЗа Григорян по кличке"Тикоз" смог выговорить -"Влияние пространственной корреляции на ход бимолекулярных реакций в плотной среде",не то что диссертацию настрогать ?Для меня загадка.

Сообщение отредактировал ayna73: 21 Август 2017 - 23:41

[Bomber]

https://ru.wikipedia...нвел_Секторович

Я грохнулся со стула ,когда это прочитал.Понятно по тапшу на юриста числился для продолжения карьеры .Но как бывший сельский водитель КрАЗа Григорян по кличке"Тикоз" смог выговорить -"Влияние пространственной корреляции на ход бимолекулярных реакций в плотной среде",не то что диссертацию настрогать ?Для меня загадка.

Зря Вы так. Этот великий человек построил машину времени. Перельман опубликовал статьи с якобы доказательствами гипотезы Пуанкаре в 2002-2003 годах, а Григорян уже в 1997 нашёл в них ошибки.

[Шыныхлы]

Зря Вы так. Этот великий человек построил машину времени. Перельман опубликовал статьи с якобы доказательствами гипотезы Пуанкаре в 2002-2003 годах, а Григорян уже в 1997 нашёл в них ошибки.

[Maverick]

по морде лица любитель тутовки и хороваца-

[melk]

https://ru.wikipedia...нвел_Секторович

 

Я грохнулся со стула ,когда это прочитал.Понятно по тапшу на юриста числился для продолжения карьеры .Но как  бывший сельский водитель КрАЗа Григорян по кличке"Тикоз" смог выговорить -"Влияние пространственной корреляции на ход бимолекулярных реакций в плотной среде",не то что диссертацию настрогать ?Для меня загадка.

У тебя наверно особая википедия, тебе одному читаемая.

[Ayna73]

У тебя наверно особая википедия, тебе одному читаемая.

Поиск выдал,я причем?
Ааааааааа ,уже подчистили.Какие нехорошие.Зачет.

Сообщение отредактировал ayna73: 22 Август 2017 - 10:50

[Ayna73]

Жаль недогадался скриншот сделать.Мониторят нас оказыца нехорошие армяне агитпрома и диванных войск.Куратора поставили.

Сообщение отредактировал ayna73: 22 Август 2017 - 10:57

[Բակուրակերտ]

https://ru.wikipedia...нвел_Секторович

 

Я грохнулся со стула ,когда это прочитал.Понятно по тапшу на юриста числился для продолжения карьеры .Но как  бывший сельский водитель КрАЗа Григорян по кличке"Тикоз" смог выговорить -"Влияние пространственной корреляции на ход бимолекулярных реакций в плотной среде",не то что диссертацию настрогать ?Для меня загадка.

Глянул историю, там видно когда были сделаны правки и с какого ай-пи, если правку делал не зареганный пользователь. 
После 2 февраля 2017 был перерыв и кто-то с украинского ай-пи 176.109.9.31 в 01:41, 9 июля 2017 добавил 2 пункта про степень доктора физико-математических наук и  защиту диссертации. Ниже скрин с сравнением текста 2 февраля и 9 июля. 
Армянам такое нафиг не надо, эта фальшь быстро выявляется. Айна ну сними вы скрин, чтобы это дало? Скрин кстати вы можете снять в истории. А если хочется не с истории правьте сами, как хотите и скринуйте. Любой может что хочешь написать и снять скрин, но это будет филькина бумага, потому что по истории можно отследить когда было написано и кем. 

 

[datch]

Глянул историю, там видно когда были сделаны правки и с какого ай-пи, если правку делал не зареганный пользователь. 
После 2 февраля 2017 был перерыв и кто-то с украинского ай-пи 176.109.9.31 в 01:41, 9 июля 2017 добавил 2 пункта про степень доктора физико-математических наук и  защиту диссертации. Ниже скрин с сравнением текста 2 февраля и 9 июля. 
Армянам такое нафиг не надо, эта фальшь быстро выявляется. Айна ну сними вы скрин, чтобы это дало? Скрин кстати вы можете снять в истории. А если хочется не с истории правьте сами, как хотите и скринуйте. Любой может что хочешь написать и снять скрин, но это будет филькина бумага, потому что по истории можно отследить когда было написано и кем. 

 

А кто последнюю правку делал? с какого ай-пи?

П.С. Шехтман или Гомоз проживает на Украине, если не ошибаюсь?

[melk]

Жаль недогадался скриншот сделать.Мониторят нас оказыца нехорошие армяне агитпрома и диванных войск.Куратора поставили.

Айна, кому это Григорян нужен, что бы читать про него. А оказалось кто то интересуется. Все в Армении знают кто такой Манвел.

Видимо кто то ради прикола написал, с хорошей фантазией и возможно не плохим образованием.

[Шыныхлы]

Жаль недогадался скриншот сделать.Мониторят нас оказыца нехорошие армяне агитпрома и диванных войск.Куратора поставили.

У него еще сегодня с утром были титулы "генералиссимус" и "отец нации" )))))

[Mesut]

Перестрелка в армянской армии: ранены два высокопоставленных офицера


22 Августа 2017, 17:10
Автор: Отдел Армении 


Накануне в армянской воисковой части произошел очередной в ряду подобных инцидент, в результате которого были тяжело ранены два офицера – соответственно подполковник и капитан воисковой части, дислоцированной на линии соприкосновения войск в оккупированном Агдеринском районе Азербайджана. Об этом сообщает haqqin.az со ссылкой на армянский сегмент соцсетей.
Как удалось выяснить haqqin.az, один из раненых – офицер Арсен Ховакимян.
Минобороны Армении пытается скрыть эту информацию от широкой общественности, при этом обвиняя азербайджанскую сторону в нарушении перемирия.

[Բակուրակերտ]

А кто последнюю правку делал? с какого ай-пи?

П.С. Шехтман или Гомоз проживает на Украине, если не ошибаюсь?

На Украине кроме Шехтмана и Гомоза живут миллионы людей. Не поверю, что Шехтман и Гомоз подобное вообще когда-либо делали, смысл им тратить время на это ребячество. И как было сказано, при желании легко найти кто это сделал, если кто-то всерьёз решит вычислить. 
Последняя правка была сделана вчера 21 августа с армянского ай-пи, убрали 4 пункта, добавленные 10 июля. 

[Mesut]

21:31 - 28 / Օգոստոս / 2017
Բանակային կյանքի «դաժան» կողմերի մասին պատմում է նախկին զինվորը


Ֆեյսբուքյան իր էջում օգտատեր Դավիթ Արյանը գրում է․ «Ես շատ տղերք եմ ճանաչում, ում ընտանիքները ավտոտնակ, մեքենա են վաճառել, կամ վարկով փող են վերցրել, որ իրենց տղաները 1 ամիս ավել մնան հիվանդանոցում: Ծառայությունը հեշտ բան չի, անկախ սեռից: Մարդիկ կան, որ նույնիսկ բարոյապես չափազանց դժվար են տանում, մարդ էլ կա չի դիմանում: Վերջիններս ավելի շատ են քանակով, քան հակառակորդի գնդակից զոհվածները:

Էս վերջերս անընդմեջ ծառայելու կոչեր եմ լսում և առանձնահատուկ ուժգնությամբ կանանց՝ նույնպես հոմո սափիենսների կողմից, ովքեր Հայաստանում պարտադիր ծառայության ենթակա չեն, բայց միևնույն է ուրիշների փոխարեն որոշումներ են կայացնում: Դրանցից կան նաև, ովքեր ռազմական ոստիկանության տեղն են իրենց դրել, և ընկած ծառայությունից խուսափողներ են ման գալիս, որ հանձնեն իրենց սիրած պետության դատին: Ի դեպ մի ակտիվիստ էգ էս վերջերս հիվանդանոցներ էր մտել, և փորձում էր ի հայտ բերել զինվորների, ովքեր փողով ծառայությունից խուսափում էին: Ասում էր հեսա սաղին բացահայտելու եմ, հրապարակեմ անունները, պատժվելու են:

Որոշեցի մի քանի էպիզոդներ բերեմ իմ բանակային կյանքից՝

Զորամասի հասարակական զուգարանը արյան մեջ կորած էր: Հնարավոր չէր պպզել այնպես, որ ոտքով արյան վրա չկանգնեիր: Իսկ զուգարանը դա 10 անցքանի (ունիտազ չի) մի շինություն էր, որտեղ իրար կողքի պպզած զինվորները իրենց կարիքներն էին հոգում, ոմանք էլ ձեռնաշարժությամբ էին զբաղվում նույն պպզած դիրքում: Իմ օրգանիզմում էլ ինչ որ բան խախտվել էր, մի քանի օր էր չէի կարողանում մեջիս եղածը դուրս հանեմ, փորկապ էի: Իսկ այդ օրը արյունահոսեցի: Գնացի ուղիղ բուժկետ, ասեցի որ ստամոքսս լավ չի, քամակիցս արյուն է գալիս: Պարզվեց ամբողջ զորամասն էր արյունահոսում: Իսկ բուժկետում ինչ, մի կոճակ տվեցին փորկապի դեմ, խմեցի, չօգնեց: Աղիքային ինֆեկցիա էր տարածվել ամբողջ զորամասում: 20 օր ճաշարանում հաց էլ չէինք ուտում, որովհետև կերածը դուրս չէր գալիս: Զանգեցի տուն, խնդրեցի «Նարինե» ուղարկեն: Ողջ ծառայության ընթացքում խմում էի: Մի փոքր օգնեց, բայց ես մինչև հիմա ստամոքսի ցավեր ունեմ:

Ծառայությունը շարունակվում էր. գերծանրաբեռնված ֆիզիկական աշխատանք, պալիգոն, գիշերային հերթապահություններ..և այլն: Սպայական կազմը թքած ուներ զինվորի առողջական խնդիրների վրա: Մի սպա կար, կոբրա էր մականունը, որովհետև կոբրայի ձև էր տալիս ձեռքին և հարվածում զինվորների ճակատին: Մեկ այլ սպա դաստակով էր խփում զինվորի ճակատին: Ես մի քանի անգամ ականատես եմ եղել էդ հարվածներին: Արթուրը գիտակցությունը կորցրեց էդպիսի հարվածից հետո՝ ի դեպ կատարված կռված հերոս փոխգնդապետ Արարատ Մելքումյանի (չոլկա) կողմից: Չոլկան առանձնակի դաժանություն ուներ, տղաներին գոտին ձիգ չկապելու համար կարող էր կանչել, պառկացնել և գոտու երկաթե մասով` բլյախով, բազմիցս հարվածներ հասցներ գլխին: Մի անգամ էնպես ծնկով խփեց ոտքերիս, տղերքը տարան բուժկետ: Մի 3 օր ուղղակի պառկել եմ, հետո չալիկով էի 1 շաբաթ ման գալիս:

Արմանը թութք (գեմորոյ) ուներ, ցանկացած ակտիվություն անելիս ձեռքը քամակին էր, աղիքն էր պահում, որ դուրս չգար: Տղաներից մեկը բաղնիքում ածելիով դաստակը սկսեց կտրել: Հասանք, չթողեցինք: Չէր դիմանում ծառայությանը: Ի դեպ երակները կտրելու փորձ շատ շատերն էին կատարում՝ ճնշվածության, նվաստանալուց, կամ ստիպողաբար զուգարան մաքրելուց պրծնելու համար: Մի երեխա էլ գլխով բուժկետի պատուհանը ջարդել էր և դուրս էր նետվել 2-րդ հարկից: Բարեբախտաբար չմահացավ:

Սահմանապահ զորամասերում ծառայողների համեմատաբար փոքր, նույնիսկ կասեի չնչին դժվարությունը, դա ոջիլներն են: Մշտապես շորերիդ մեջ բազմացող տականքներ, որոնցից հարթուկով նույնիսկ հնարավոր չի ձերբազատվել: Իսկ երբ կոկորդի անգինայով ընկա Մարտունու հիվանդանոց, անկողինն էր ճպճպում ոջիլների մեջ: Բուժումն էլ ասելու չի: 10 օր պառկեցի՝ օրը 8 ասեղ քամակիս ստանալով: Ասում էի գոնե էն մի թշից էլ մեկ մեկ սրսկեք, տեղ չմնաց էս մեկի վրա, ուր նստում եմ ոնց որ տաբուրետկի վրա նստեմ: Հետևանքները նման վայ-բուժման կարևոր չեն, կարևորը շուտ շարք կանգնես, ու ծառայես:

Երբ Խոջալուից տեղափոխվում էինք այլ զորամասեր, պազիկներով էին տանում մեզ: Մեր հետևից եկել էր Մայոր Ռաիսան: Բոլորը հույս ունեին որ բախտները կբերի և մի փոքր ավելի հանգիստ զորամաս կընկնեն, և երբ տեսան որ կին սպա է եկել, տրամադրությունները բարձրացավ, սկսեցին հումոր անել: Մեկն ասեց, «հիմա ձեզ ոնց դիմենք, Պարոն մայոր, թե Տիկին մայոր», ինչին Ռայիսա պատասխանեց, «Դաշտանիս տրյապկեն վեր հանիմ, խեռաթակ եմ տիլան ա ղախպա»: Հասկացանք, որ անիմաստ էր հույսը: Ռայիսան հետագայում պլացի մեջտեղում «Ուպոռ լյոժա» (ռուսերեն էին հաճախ հրամանները տրվում) հրաման էր տալիս, և հագի կաբլուկով խփում զինվորների տարբեր մասերին, ընդ որում գլխին: Ավագներից մեկին նաչպռոդը 5 օր կուբախտ էր նստացրել, և չէր բացում դուռը: Տակն էր արել տղեն: Սեփական մեզի և կեղտի մեջ էր ապրում, իսկ հացը «զամոչնի սկվաժինա»-ից խմորի տեսքով մի կերպ խցկում էին, որ ուտի: Դուրս եկավ բարոյապես ջարդուփշուր եղած, չեր ուզում ապրեր այլևս:

Սա 1/100 մասն է իմ ծառայության ընթացքում տեղի ունեցած պատմությունների: Ավելացնեմ նաև, որ ինձ հետ ծառայող տղաներից ես դեռևս մեկ հոգի եմ ճանաչում, ով ցանկանում էր ծառայել: Դա զուգարան մաքրող եզդի Այլազգն էր, ով ուշ էր եկել ծառայության, որովհետև բառիս բուն իմաստով սարերից ուշ էր իջել: Ասում էր, ստեղ ես շաբաթը մեկ լողանում եմ, ամեն օր հաց եմ ուտում, ու գոհ էր: Շատ տարածված տրամադրվածություն կար, որ եթե պատերազմ սկսվի, զինվորները իրենք առաջին հերթին շրջվելու են և գյուլեն իրենց սպաներին: Տղերք կային ասում էին ես պատերազմ եմ ուզում, աֆիցեռների արյունը խմելու համար մենակ: Սակայն տեսախցիկի առջև մենք չէինք կարող խոսել, որովհետև ինչպես Սերժին ընտրելու ընտրություններից առաջ մեզ զորամասի հրամանատարը ասեց, «Եթե չընտրեք Սերժին, դուք հայրենինքի նկատմամբ բոզություն կատարած կլինեք, իսկ բոզերին գիտեք թե ոնց են բանակում վերաբերվում»:

P.S. Գիտեմ, որ շատ տղերք, ընդ որում ընկերներիս մեջ, նմանատիպ և ավելի վատ բաներ են տեսել իրենց ծառայության ընթացքում»:
http://hraparak.am/?...?p=154614&l=am/

[Mesut]

21:31 - 28 / Օգոստոս / 2017
Բանակային կյանքի «դաժան» կողմերի մասին պատմում է նախկին զինվորը


Ֆեյսբուքյան իր էջում օգտատեր Դավիթ Արյանը գրում է․ «Ես շատ տղերք եմ ճանաչում, ում ընտանիքները ավտոտնակ, մեքենա են վաճառել, կամ վարկով փող են վերցրել, որ իրենց տղաները 1 ամիս ավել մնան հիվանդանոցում: Ծառայությունը հեշտ բան չի, անկախ սեռից: Մարդիկ կան, որ նույնիսկ բարոյապես չափազանց դժվար են տանում, մարդ էլ կա չի դիմանում: Վերջիններս ավելի շատ են քանակով, քան հակառակորդի գնդակից զոհվածները:

Էս վերջերս անընդմեջ ծառայելու կոչեր եմ լսում և առանձնահատուկ ուժգնությամբ կանանց՝ նույնպես հոմո սափիենսների կողմից, ովքեր Հայաստանում պարտադիր ծառայության ենթակա չեն, բայց միևնույն է ուրիշների փոխարեն որոշումներ են կայացնում: Դրանցից կան նաև, ովքեր ռազմական ոստիկանության տեղն են իրենց դրել, և ընկած ծառայությունից խուսափողներ են ման գալիս, որ հանձնեն իրենց սիրած պետության դատին: Ի դեպ մի ակտիվիստ էգ էս վերջերս հիվանդանոցներ էր մտել, և փորձում էր ի հայտ բերել զինվորների, ովքեր փողով ծառայությունից խուսափում էին: Ասում էր հեսա սաղին բացահայտելու եմ, հրապարակեմ անունները, պատժվելու են:

Որոշեցի մի քանի էպիզոդներ բերեմ իմ բանակային կյանքից՝

Զորամասի հասարակական զուգարանը արյան մեջ կորած էր: Հնարավոր չէր պպզել այնպես, որ ոտքով արյան վրա չկանգնեիր: Իսկ զուգարանը դա 10 անցքանի (ունիտազ չի) մի շինություն էր, որտեղ իրար կողքի պպզած զինվորները իրենց կարիքներն էին հոգում, ոմանք էլ ձեռնաշարժությամբ էին զբաղվում նույն պպզած դիրքում: Իմ օրգանիզմում էլ ինչ որ բան խախտվել էր, մի քանի օր էր չէի կարողանում մեջիս եղածը դուրս հանեմ, փորկապ էի: Իսկ այդ օրը արյունահոսեցի: Գնացի ուղիղ բուժկետ, ասեցի որ ստամոքսս լավ չի, քամակիցս արյուն է գալիս: Պարզվեց ամբողջ զորամասն էր արյունահոսում: Իսկ բուժկետում ինչ, մի կոճակ տվեցին փորկապի դեմ, խմեցի, չօգնեց: Աղիքային ինֆեկցիա էր տարածվել ամբողջ զորամասում: 20 օր ճաշարանում հաց էլ չէինք ուտում, որովհետև կերածը դուրս չէր գալիս: Զանգեցի տուն, խնդրեցի «Նարինե» ուղարկեն: Ողջ ծառայության ընթացքում խմում էի: Մի փոքր օգնեց, բայց ես մինչև հիմա ստամոքսի ցավեր ունեմ:

Ծառայությունը շարունակվում էր. գերծանրաբեռնված ֆիզիկական աշխատանք, պալիգոն, գիշերային հերթապահություններ..և այլն: Սպայական կազմը թքած ուներ զինվորի առողջական խնդիրների վրա: Մի սպա կար, կոբրա էր մականունը, որովհետև կոբրայի ձև էր տալիս ձեռքին և հարվածում զինվորների ճակատին: Մեկ այլ սպա դաստակով էր խփում զինվորի ճակատին: Ես մի քանի անգամ ականատես եմ եղել էդ հարվածներին: Արթուրը գիտակցությունը կորցրեց էդպիսի հարվածից հետո՝ ի դեպ կատարված կռված հերոս փոխգնդապետ Արարատ Մելքումյանի (չոլկա) կողմից: Չոլկան առանձնակի դաժանություն ուներ, տղաներին գոտին ձիգ չկապելու համար կարող էր կանչել, պառկացնել և գոտու երկաթե մասով` բլյախով, բազմիցս հարվածներ հասցներ գլխին: Մի անգամ էնպես ծնկով խփեց ոտքերիս, տղերքը տարան բուժկետ: Մի 3 օր ուղղակի պառկել եմ, հետո չալիկով էի 1 շաբաթ ման գալիս:

Արմանը թութք (գեմորոյ) ուներ, ցանկացած ակտիվություն անելիս ձեռքը քամակին էր, աղիքն էր պահում, որ դուրս չգար: Տղաներից մեկը բաղնիքում ածելիով դաստակը սկսեց կտրել: Հասանք, չթողեցինք: Չէր դիմանում ծառայությանը: Ի դեպ երակները կտրելու փորձ շատ շատերն էին կատարում՝ ճնշվածության, նվաստանալուց, կամ ստիպողաբար զուգարան մաքրելուց պրծնելու համար: Մի երեխա էլ գլխով բուժկետի պատուհանը ջարդել էր և դուրս էր նետվել 2-րդ հարկից: Բարեբախտաբար չմահացավ:

Սահմանապահ զորամասերում ծառայողների համեմատաբար փոքր, նույնիսկ կասեի չնչին դժվարությունը, դա ոջիլներն են: Մշտապես շորերիդ մեջ բազմացող տականքներ, որոնցից հարթուկով նույնիսկ հնարավոր չի ձերբազատվել: Իսկ երբ կոկորդի անգինայով ընկա Մարտունու հիվանդանոց, անկողինն էր ճպճպում ոջիլների մեջ: Բուժումն էլ ասելու չի: 10 օր պառկեցի՝ օրը 8 ասեղ քամակիս ստանալով: Ասում էի գոնե էն մի թշից էլ մեկ մեկ սրսկեք, տեղ չմնաց էս մեկի վրա, ուր նստում եմ ոնց որ տաբուրետկի վրա նստեմ: Հետևանքները նման վայ-բուժման կարևոր չեն, կարևորը շուտ շարք կանգնես, ու ծառայես:

Երբ Խոջալուից տեղափոխվում էինք այլ զորամասեր, պազիկներով էին տանում մեզ: Մեր հետևից եկել էր Մայոր Ռաիսան: Բոլորը հույս ունեին որ բախտները կբերի և մի փոքր ավելի հանգիստ զորամաս կընկնեն, և երբ տեսան որ կին սպա է եկել, տրամադրությունները բարձրացավ, սկսեցին հումոր անել: Մեկն ասեց, «հիմա ձեզ ոնց դիմենք, Պարոն մայոր, թե Տիկին մայոր», ինչին Ռայիսա պատասխանեց, «Դաշտանիս տրյապկեն վեր հանիմ, խեռաթակ եմ տիլան ա ղախպա»: Հասկացանք, որ անիմաստ էր հույսը: Ռայիսան հետագայում պլացի մեջտեղում «Ուպոռ լյոժա» (ռուսերեն էին հաճախ հրամանները տրվում) հրաման էր տալիս, և հագի կաբլուկով խփում զինվորների տարբեր մասերին, ընդ որում գլխին: Ավագներից մեկին նաչպռոդը 5 օր կուբախտ էր նստացրել, և չէր բացում դուռը: Տակն էր արել տղեն: Սեփական մեզի և կեղտի մեջ էր ապրում, իսկ հացը «զամոչնի սկվաժինա»-ից խմորի տեսքով մի կերպ խցկում էին, որ ուտի: Դուրս եկավ բարոյապես ջարդուփշուր եղած, չեր ուզում ապրեր այլևս:

Սա 1/100 մասն է իմ ծառայության ընթացքում տեղի ունեցած պատմությունների: Ավելացնեմ նաև, որ ինձ հետ ծառայող տղաներից ես դեռևս մեկ հոգի եմ ճանաչում, ով ցանկանում էր ծառայել: Դա զուգարան մաքրող եզդի Այլազգն էր, ով ուշ էր եկել ծառայության, որովհետև բառիս բուն իմաստով սարերից ուշ էր իջել: Ասում էր, ստեղ ես շաբաթը մեկ լողանում եմ, ամեն օր հաց եմ ուտում, ու գոհ էր: Շատ տարածված տրամադրվածություն կար, որ եթե պատերազմ սկսվի, զինվորները իրենք առաջին հերթին շրջվելու են և գյուլեն իրենց սպաներին: Տղերք կային ասում էին ես պատերազմ եմ ուզում, աֆիցեռների արյունը խմելու համար մենակ: Սակայն տեսախցիկի առջև մենք չէինք կարող խոսել, որովհետև ինչպես Սերժին ընտրելու ընտրություններից առաջ մեզ զորամասի հրամանատարը ասեց, «Եթե չընտրեք Սերժին, դուք հայրենինքի նկատմամբ բոզություն կատարած կլինեք, իսկ բոզերին գիտեք թե ոնց են բանակում վերաբերվում»:

P.S. Գիտեմ, որ շատ տղերք, ընդ որում ընկերներիս մեջ, նմանատիպ և ավելի վատ բաներ են տեսել իրենց ծառայության ընթացքում»:
http://hraparak.am/?...?p=154614&l=am/

[Ayna73]

Да Шах.Очень интересная статья.Жизненно.

[Ayna73]

Глюк

Сообщение отредактировал ayna73: 01 Сентябрь 2017 - 08:34

[datch]

21:31 - 28 / Օգոստոս / 2017
Բանակային կյանքի «դաժան» կողմերի մասին պատմում է նախկին զինվորը


Ֆեյսբուքյան իր էջում օգտատեր Դավիթ Արյանը գրում է․ «Ես շատ տղերք եմ ճանաչում, ում ընտանիքները ավտոտնակ, մեքենա են վաճառել, կամ վարկով փող են վերցրել, որ իրենց տղաները 1 ամիս ավել մնան հիվանդանոցում: Ծառայությունը հեշտ բան չի, անկախ սեռից: Մարդիկ կան, որ նույնիսկ բարոյապես չափազանց դժվար են տանում, մարդ էլ կա չի դիմանում: Վերջիններս ավելի շատ են քանակով, քան հակառակորդի գնդակից զոհվածները:...

http://hraparak.am/?...?p=154614&l=am/

Отсюда поподробнее, если можно))

[spm]

Да Шах.Очень интересная статья.Жизненно.

 

Полностью разделяю. 

[spm]

Еще и продублировал. Ну, вдруг, кто пропустит  

[Mesut]

Отсюда поподробнее, если можно))

ничего интересного , про какой то кобра и про майоршы раисы дальше , и про какой то личебный травы , и тетрасклинов ))

[Ayna73]

ничего интересного , про какой то кобра и про майоршы раисы дальше , и про какой то личебный травы , и тетрасклинов ))

Ага.Там еще написано,что солдаты мастурбацией занимаются в лечебных целях.

[Mesut]

Ага.Там еще написано,что солдаты мастурбацией занимаются в лечебных целях.

Ladno Komandir , perevodu  budur ))

 

Баку, 30 августа, SalamNews. В социальной сети "Facebook" появились откровения армянского военнослужащего Давида Ариана, вызывающие шок у обычного читателя, не слишком хорошо знакомого с реалиями, существующими в воинских частях Армении.

Данный статус Давида изобилует омерзительными подробностями и элементами особой жестокости. Весьма характерно, что армянские военнослужащие относятся с жестокостью даже к своим соотечественникам.

Нам, гражданам Азербайджана, хорошо знакомо варварство и ужасающая беспощадность армян. Но даже для нас изложенные факты из жизни автора стали своего рода откровением, которое является наглядным примером беззаконий, творящихся в Армении.

Как передает SalamNews со ссылкой на армянские СМИ, в страшных воспоминаниях военнослужащего сказано следующее:

«Я знаю много парней, чьи семьи продали свои автомобили, гаражи или взяли кредиты для того, чтобы оставить своих детей в больнице еще на 1 месяц. Независимо от пола воинская служба не является легким делом.

Есть люди, которым чрезвычайно трудно морально справиться с трудностями воинской службы. Кто не смог выдерживать, заканчивают жизнь самоубийством. Число последних намного превосходит число тех, которые погибли от пули противника.

В последнее время я слышу частые высказывания о необходимости призыва женщин к воинской службе, которые не подлежат к обязательной воинской службе.

Есть люди, которые ведут себя как военная полиция, ходят по улицам, разыскивая людей, уклоняющихся от воинской службы, чтобы в дальнейшем отдать их правосудию своего любимого государства. Недавно один активист обходил больницы с целью выявления лиц, уклонившихся от воинской службы за определенную плату. Он угрожал им тем, что раскроет их имена и добьется их наказания. Я решил привести несколько эпизодов из своей армейской жизни. 

Общественный туалет был в крови. Невозможно было присесть, не запачкав себя кровью. Туалет представлял из себя строение из 10 дырок (без унитазов). Несколько дней у меня было расстройство желудка, и в тот день, истекая кровью, я направился в медпункт. Оказалось, что у всей части кровотечение. В медпункте мне дали лекарство, но оно не помогло. Кишечная инфекция распространяется по всей воинской части. Мы 20 дней ничего не ели в столовой, так как не могли ходить в туалет. Я позвонил домой и попросил отправить мне «Нарине» (лечебная трава). До конца службы я пользовался этимрастением. Оно мне немного помогло, но у меня все еще есть боли в животе.

Служба продолжалась. Тяжелые физические работы, полигон, ночные дежурства и т.д. Офицером было наплевать на проблемы со здоровьем у солдат. В части был офицер по прозвищу «Кобра», потому что он, держа руку как кобра, бил солдат по лбу. Другой офицер бил солдат по лбу запястьем. Я несколько раз был свидетелем этих побоев.

Самая большая проблема в приграничных частях были вши. Когда я попал в больницу с ангиной в населенном пункте Мартуни, кровать кишела этими паразитами. О качестве лечения вообще не стоит говорить. За 10 дней лечения мне сделали в общей сложности всего 8 уколов - качество лечения не имеет значения, главное в кратчайший срок вернуть тебя в строй.

При переводе в другие части нас из Ходжалы перевозили на автобусах «ПАЗ». За нами приезжала майор Раиса. Все надеялись на то, что им повезет, и они попадут в более нормальные части. Увидев женщину-военнослужащего, у всех поднялось настроение и все начали шутить.

Один сказал: «Как к Вам теперь обращаться? "Господин майор" или "госпожа майор"?». На что она ответила, выразившись нецензурными словами. Тут мы поняли, что напрасно надеялись на удачу. Потом она приказала принять упор, лежа на плацу, при этом многие команды давались на русском языке. Раиса ходила между солдатами и била их своим каблуком куда попало, и даже по голове.

Начальник продовольственной службы посадил на 5 суток одного из военнослужащих и не открывал дверь. Парень ходил под себя и жил в своих испражнениях. Еду ему давали через «замочную скважину». Выйдя из гауптвахты униженным, ему не хотелось жить.

То, что я сейчас рассказал, является сотой частью, того что мне пришлось увидеть и пережить во время службы. Среди личного состава было такое настроение, что в случае возобновления войны все солдаты, в первую очередь, повернутся назад и расстреляют своих офицеров. Были ребята, которые хотят войны только для того, чтобы попить крови офицеров. Но мы не могли говорить об этом перед камерой. Перед выборами президента командир части нам угрожал, если мы не проголосуем за Сержа Саргсяна.

P.S. Я знаю, что многим парням, в том числе моим друзьям пришлось пережить аналогичные или даже худшие случаи во время службы".

[Բակուրակերտ]

Дешёвый низкосортный фейк. Офицеры не бьют солдат, иначе проблем с упомянутой военной полицией не оберутся. А то что солдаты станут стрелять в своих офицеров это вообще тупость, какими бы натянутыми отношения не были между отдельными солдатами и офицерами в случае войны они убивать будут только врага. В апреле 2016 сколько таких случаев было, чтобы солдаты офицеров завалили?